به گزارش روابط عمومی معاونت بین‌الملل دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر مهدی شریف‌الحسینی، معاون پژوهشی پردیس بین‌الملل، با اشاره به طرح پردیس، این طرح را رویکردی فرهنگی برای تقویت هم‌افزایی علمی در دانشگاه علوم پزشکی تهران عنوان کرد.

دکتر شریف‌الحسینی با اشاره به انتشار ده‌ها هزار مقالۀ نمایه شده در پایگاه‌های معتبر علمی، دانشگاه علوم پزشکی تهران را یکی از مهم‌ترین تولیدکنندگان دانش در حوزۀ علوم پزشکی منطقه خواند و اظهار داشت: بااینکه این حجم عظیم از دانش، گنجینه‌ای ارزشمند برای پژوهشگران دانشگاه و جامعۀ علمی است، بخشی از این دانش در چرخۀ ارجاع و استفادۀ مجدد کمتر دیده می‌شود.

وی افزود: طرح پردیس، ابتکاری فرهنگی پژوهشی است که باهدف ترویج هم‌افزایی علمی در میان اعضای هیئت‌علمی طراحی‌شده است. در این طرح توصیه می‌شود پژوهشگران، در شرایط علمی برابر، به مقالات هم‌دانشگاهی یا دست‌کم ایرانی توجه و استناد بیشتری داشته باشند که با چنین رویکردی، رؤیت پذیری و اثرگذاری مقالات همکاران افزایش می‌یابد، استنادات و جایگاه دانشگاه ارتقا پیدا می‌کند و فرصت‌های بین‌المللی بیشتری در همکاری‌های علمی و جذب منابع مالی پژوهشی فراهم می‌شود.

معاون پژوهشی پردیس بین‌الملل با یادآوری توصیه‌ی فرهنگی بودن طرح پردیس، نه الزام‌آور یا جانب‌دارانه بودن آن، تأکید کرد: ازنظر اخلاقی، هرگونه ارجاع باید بر پایه‌ی ارتباط واقعی علمی انجام شود.

همچنین وی خاطرنشان کرد: در این چارچوب، شاخصی نیز بانام پردیس تعریف‌شده است که میزان استناد پژوهشگر به مقالات دانشگاه خود و سایر مؤسسات علمی ایران را  به‌جز ارجاعات به خود می‌سنجد. این شاخص، برخلاف شاخص‌های متداول که فردیت و رقابت را تقویت می‌کنند، بر رفتار جمعی و همدلی و همکاری علمی تمرکز دارد و مبنای مشوق‌هایی در این زمینه خواهد بود.

در پایان دکتر شریف‌الحسینی در خصوص وجه‌تسمیه‌ی طرح افزود: بر پایه‌ی یک حکایت قدیمی در بهشت و دوزخ، نوشیدنی و خوراکی به‌کفایت وجود دارد؛ تفاوت، تنها در شیوه‌ی استفاده از قاشق‌های بلندی است که سیراب و سیر کردن دیگران را ممکن می‌سازد، اتفاقی که در بهشت می‌افتد. در فارسی کهن «پردیس» به معنای بهشت است.